Ik ben een paar keer verzeild geraakt bij een informatieavond van de Heemkundevereniging Gulpen: Galopia. De naam doet mogelijk vermoeden dat de vereniging uit de Romeinse tijd stamt. Rondkijkend in de kring bezoekers/deelnemers op de informatieavonden zag je weliswaar een indrukwekkend hoog grijsgehalte, maar die zaten er niet al sinds het bewind van Marcus Aurelius en zelfs het oudste lid van Galopia heeft Asterix en Obelix nooit gekend. Galopia houd zich wél bezig met alles wat er over de voorgeschiedenis van Gulpen te vinden is en dat kan de dames en heren van de club niet ver genoeg gaan. Ik schat dat de geschiedenis van de eigen vereniging begon rond de jaren 2007/2008 of daaromtrent, maar in die korte tijd hebben ze al heel wat wetenswaardigs boven water weten te halen. Op talloze bijzondere plekken in het dorp, waar mensen normaal gesproken argeloos aan voorbij lopen verschenen borden, die attendeerden op de bijzondere geschiedenis van zo’n plek, gebouw, bijzonder kunstwerk. Een plaquette op het oeroude pand Rosstraat 8, waar tegenwoordig de gebroeders Lamers je verkeerde houding corrigeren. Op het bord tegen de muur: Oude functie, jaartallen, een oude foto. Zomaar. De Timpaan die mede op hun aandringen een plaatsje gekregen heeft tegen de buitenmuur van de raadzaal van het gemeentehuis. Uitleg dat die Timpaan oorspronkelijk de topgevel was van de oude pastorie aan het Kapelaan Pendersplein, voordat ie werd ingemetseld bij de entree van het Gemeenschapshuis, waar ‘De Timpaan’ de naam van werd. Even verderop ligt een zwerfkei, hoe komt ie daar? Andere kant naar boven tegen een muur een bord waarop staat dat daar de oude synagoge stond, om de hoek, uitleg over het trieste lot van de Joodse inwoners van Gulpen tijdens Wereldoorlog II. Onderop de Markt uitleg bij het driehoofdige beeld van ‘De Limburger’ op een bierton. Verhaal over de maker, verhaal over de betekenis van die drie hoofden. Zomaar. De mannen en vrouwen van Galopia zoeken dat soort dingen op, zoeken dat soort dingen uit, beschrijven het en geven die verhalen door aan wie het maar wil weten. Veel van die dingen dus bepaald niet uit de Romeinse tijd, maar voor velen intussen weetjes over het eigen dorp (als de eigen inwoner het leest), over het dorp waar ze op de camping liggen of doorfietsen voor de talrijke gasten. En dat zijn dan nog maar de zaken die je wandelend door het dorp van ze tegenkomt. In de loop der jaren hebben ze studie gemaakt van oneindig veel méér zaken, die hier spelen of gespeeld hebben, zaken die ze bundelden in regelmatig verschijnende periodieken waarop geïnteresseerden zich kunnen abonneren. Ze houden lezingen over bijzondere onderwerpen, ze zetten verhalen op hun site. Discussiëren over Gulpener dialect, Gulpense bijnamen Gaandeweg wordt daarmee het dorp steeds interessanter. Zelfs verstokte Gulpenaren verzuchten vaak dat ook zij verhalen horen, waar ze geen weet van hadden. Een historische kans: méér weten van Gulpen dan een Gulpenaar! Dat was vóór Galopia niet mogelijk. Alleen dáárvoor al loont zich een bezoekje aan zo’n avond.
Meer uitgelicht
Zoals jullie weten zoeken we regelmatig nieuwe Dorpsverbinders. Ik mag jullie voorstellen aan de nieuwe dorpsverbinder van Gulpen: Jan Somers. Deze veelzijdige en goedlachse ma...
EEN LAMPJE… IN DE ADVENT… Ik kom zómaar een lampje tegen Heel toevallig op mijn pad Alsof het heel vanzelf al wist Dat ik een lichtje nodig had Steek mij aan , ze...
Laat het weer kerst worden. Hoe de wereld er ook bij ligt, vind troost en warmte in kaarslicht, kerstliederen en samenzijn. Een amaryllis in de vaas, lampjes op de vensterban...
