Komende zondag is het Vaderdag. Voor de meesten van jullie is dat waarschijnlijk een nietszeggende mededeling. Niet omdat jullie iets tegen vaders hebben, maar omdat die dag nou niet het eerste is dat in je opkomt. |Terwijl Moederdag langs talrijke kanalen op je netvlies gebrand wordt. Daar maken je kinderen en de televisiereclames je tot vervelens toe wel attent op. Je moet weer snel die grote fles parfum halen, die enorme doos bonbons en die buitenproportionele bos bloemen. Met voor die gelegenheid de standaard mededeling van de bloemist dat bloemen rond Moederdag extra duur zijn op de veiling. Dus bij hem ook. De bloemenprijs is rond Vaderdag al lang weer gezakt naar normaler proporties. Er is ook nauwelijks aanleiding voor want bloemetjes is niet meteen het voor de hand liggende cadeau voor een man. Maar in deze gaat het nog veel verder: bij de meesten is er überhaupt geen aanleiding om over welk cadeau dan ook na te denken om de eenvoudige reden dat pa geen cadeau krijgt en dat dan weer om de eenvoudige reden ‘dat men geen Vaderdag viert’. Oplettende onderwijzers en kleuterleiders besteden er bij hun kinderen soms enige aandacht aan, maar er wordt op geen stukken na zo creatief gefröbeld, geschilderd, asbakjes gekleid, versjes geleerd, liedjes van buiten geleerd als bij Mamma. Waar komt dat toch vandaan? Het heet dat dochters een bijzondere band hebben met hun vader. Er van uitgaande dat de helft van de wereldbevolking, en dus ook de kinderen, dochter is, zou je denken dat de behoefte aan een Vaderdag in ieder geval bij ons meiden op warme ondersteuning kan rekenen. Vergeet ‘t. Net zoals vader ’t zelf vergeet. ’t Is dat tegenwoordig zijn telefoon- of computerkalender ’t vaak nog automatisch als ‘bijzondere feestdag’ in groen noteert, maar daar leest hij fluks overheen, net als over de vermelding van Keti Koti op 1 juli, want dat viert ie ook niet. Wat is dat toch voor rare gewoonte om Mamma op ‘haar’ dag uitbundig in ’t zonnetje te zetten en dan je dankbaarheid en liefde voor de mam op allerlei manieren vorm te geven in feestelijke toestanden als etentjes, reisjes naar een musical, een verwendag in Spa Huppeldepup en Pappa kan fluiten naar zijn dag? Niet dat hij naar Spa Huppeldepup zou willen of zit te springen om een musical, maar er zijn ook voor Pa zat ideetjes te bedenken waar ie wél warm voor zou lopen, een kaartje voor Bruce of een weekendje naar Max als het Formule I-circus neerstrijkt op een circuit waar hij toevallig dol op is. Je ziet: ik schud ze zó uit de mouw. De tijd van de stropdas voor Pappa is voorbij, hij heeft genoeg paren sokken en een asbak hoef je voor hem niet te kleien, want hij is 24 kilo geleden opgehouden met roken. Maar dat is nog geen aanleiding om ‘m te discrimineren. Vandaar: lang leve Pappa. Hoera! Hoera! Hoera! Zo. Dat was dan dat. En breng je ons dan nu even naar Maastricht, pap?
Meer berichten van Column
Ik doe niet mee aan vogeltellingen. Ik zou ook niet weten hoe ik dat moest doen. Omdat ik bij god niet weet welk vogeltje ik al gehad heb en welke niet. Let wel: dat wordt de ...
Mij is het zingen met de paplepel ingegeven. Sterker: het heeft van meet af aan in mijn bloed gezeten. Dat kon niet anders want via de navelstreng kreeg ik al de nodige melodie...
Vorige keer vertelde ik over de rare gewoonte van volwassenen om met Sinterklaas de jaarlijkse veldslagen te starten rond de kleur van het Pietenvolk. Alsof het niet over een v...
Meer berichten
Dur ovend vilt Ich vang dich op En kroep dur Stillekes neave Dur ovend vilt Ich schleat mien auge Loat ut dinke los Hot mien wunsche vas Dur ovend vilt zonger aa...
Kerstgroet 2025
Nieuwjaarswandeling Doe mee aan de Nieuwjaarswandeling van IVN Eys op zondag 11 januari! Begin 2026 fris en vol energie. Trek je wandelschoenen aan en sluit je aan bij de gez...
