‘Parels en Diamanten’ heette het jubileumcabaret van het Sophianum: acts, stemmen, tonen, bewegingen, waar menig professional jaloers op zou zijn. Sterker: veel van de heroptredende oud-deelnemers hebben na het Sophianum juist van zang-, muziek-, dans- en showwereld hun professie gemaakt. Sommigen zijn op het landelijk podium en zelfs internationaal boven komen drijven en verwierven grote bekendheid. Ze speelden ook in de jubileumvoorstelling in het Theater aan het Vrijthof weer de sterren van de hemel. Parels uit voorgaande afleveringen werden opnieuw tot leven gebracht. Ik schreef in mijn columns rond schoolcabaret vaker over Suzan Erens, over hoe ze me ontroerde met haar kristallen stem en ’t pakkende eigen lied ‘Brief aan moeder’, waarin ze indertijd haar tienerleed verpakte. Net dat nummer zat weer in deze feestelijke reprise. Zij is gevierd zangeres geworden en over de hele wereld uitgevlogen. Nu letterlijk: ze was voor deze jubileumknaller uit Noorwegen komen vliegen. Eén van de vele parels. Maar wat zijn parels en diamanten zonder hun zetting? Vaak dwaalt bij schoolcabaret mijn blik juist naar die zetting: ik geniet van de flonkering van de grote edelstenen, maar minstens zoveel van de diamantjes eromheen. In de voorstelling Parels en Diamanten, liep op veel momenten een klein meisje door het beeld. Ze verzamelde plastic, in d’r uppie opende ze de voorstelling en zette in prachtig spel de sfeer met een stem als een klok. Ze zou nog vaker terugkomen. Bijvoorbeeld toen ze later vlijmscherp tot op ’t bot de oud-leerlingen fileerde, die bij hun reünie uitwisselden wat voor glanzende carrières ze gemaakt hadden,. Ik had ’t geluk ook de doorloop van de voorstelling te mogen meemaken en volgens mij was het ’t zelfde meisje dat ik daar dat enorme theatertoneel zag oplopen en vol ontzag de toneeltoren in zag staren en de hele overweldigende entourage in zich op zag zuigen. Dát was voor mij de zetting van al die parels en diamanten: wat ’t met háár deed en waar ze, zichtbaar genietend, een tijd en ervaring mee opdeed, die ze haar leven lang niet vergeet en waaraan ze veel plezier gaat beleven. Net als die anderen, de ervaren oudgedienden. Goochelen met onbevangenheid, omgaan met spanning, faalangst overwinnen, in jezelf geloven. Zij, en naast haar honderden, hebben die geweldige tijd met elkaar doorgebracht en nu laten eindigen in een knallende feestvoorstelling. Ja, er waren loepzuivere stemmen, ja, er was waanzinnig mooie dans, er was een kippenvelduet van trompet en bugel, een geweldige docenten-act, gillende dijenkletsers, zeer geloofwaardig, stug volgehouden massaal spel op de achtergrond. Maar er was ook dat meisje dat op een blokje stond en méézong, schuin achter een solozangeres op de voorgrond achter de spiegel. Rode laarsjes, een spiegeltje in de hand, meedansend, meebewegend. Met een snuit waar het plezier van afspatte. Gewoon maar een meisje in de entourage van parels en diamanten, maar voor mij een van de sterren van de avond. En zo waren er véél, héél veel. Die in deze voorstelling veel méér geleerd hebben dan op school. Parels en Diamanten: Een juweel.
Meer berichten van Column
Ik doe niet mee aan vogeltellingen. Ik zou ook niet weten hoe ik dat moest doen. Omdat ik bij god niet weet welk vogeltje ik al gehad heb en welke niet. Let wel: dat wordt de ...
Mij is het zingen met de paplepel ingegeven. Sterker: het heeft van meet af aan in mijn bloed gezeten. Dat kon niet anders want via de navelstreng kreeg ik al de nodige melodie...
Vorige keer vertelde ik over de rare gewoonte van volwassenen om met Sinterklaas de jaarlijkse veldslagen te starten rond de kleur van het Pietenvolk. Alsof het niet over een v...
Meer berichten
Dur ovend vilt Ich vang dich op En kroep dur Stillekes neave Dur ovend vilt Ich schleat mien auge Loat ut dinke los Hot mien wunsche vas Dur ovend vilt zonger aa...
Kerstgroet 2025
Nieuwjaarswandeling Doe mee aan de Nieuwjaarswandeling van IVN Eys op zondag 11 januari! Begin 2026 fris en vol energie. Trek je wandelschoenen aan en sluit je aan bij de gez...
