Wat de bijsluiter niet zegt.
Sinds de oncoloog twee jaar geleden geconstateerd heeft dat ik een ernstige ziekte onder mijn leden heb ,ben ik een van de beste klanten van de Apotheek in Mechelen. Zorgvuldig lees ik elke keer de bijlsluiter bij elk medicijn om te weten welke bijverschijnselen ik kan verwachten bij het slikken ervan. De ziekte heeft ook veel invloed op je omgeving. En tot mijn verbazing ook op Shiva, de hond van de buren. Shiva is een Spaanse waterhond waarmee ik sinds zijn komst in ons appartementencomplex ,acht jaar geleden, elke avond een paar uur ga wandelen. Mijn buurman doet `s morgens hetzelfde. Vorige week begon ik aan mijn derde chemokuur. De bijverschijnselen waren zo heftig dat ik een week lang de deur niet uitkwam en niet met Shiva kon wandelen. Na een paar dagen kwam de buurman wanhopig aan mijn deur want Shiva wilde niet meer eten en lag zachtjes jankend voor de deur op mij te wachten om uitgelaten te worden . Ik heb me voorgenomen ook al ben ik nog zo ziek om al is het maar honderd meter , een eindje met hem te aan wandelen.