,,Ik breng je naar een land waar geen oorlog is. Citaat van een Oekraïense vader aan zijn zoon.
Onder de titel “ Remember september 1944 in Nijswiller gaat door ! “ maakte ons plaatselijk weekblad melding van het feit dat er in september allerlei activiteiten plaats vinden waarmee een gedeelte van onze geschiedenis levend gehouden wordt. Er is o.a. een militaria markt, militaire demonstraties van schermutselingen en een tocht met militaire voertuigen enz. Dit alles in overleg met de gemeente en rekening houdend met de situatie in Oekraïne .Het evenement dat voor de derde keer plaatsvindt volgt drie jaar na de officiële viering in onze gemeente in september 2019. Tijdens deze viering van 75 jaar bevrijding van Limburg werden in een bevrijdingstocht alle dorpen van de gemeente bezocht. Bij de grens van elk dorp werden de deelnemers waaronder familieleden van omgekomen bevrijders en B en W van onze gemeente, bij de dorpsgrens ontvangen door de schutterij en de harmonie/fanfare en de plaatselijke heemkunde vereniging en in feestelijke optocht naar het dorpsplein gebracht waar de bevrijding van 75 jaar geleden herdacht werd. Door de twee brouwerijen van onze gemeente werd een speciaal bevrijdingsbier gebrouwen. In de kerk van Wittem was er een bevrijdingsconcert. Het artikel roept veel vragen op en leidt tot veel discussies. De wereld is sinds februari dit jaar door de inval van de Russen in Oekraïne veranderd. Europa werd overspoeld door duizenden vluchtelingen die hun land ontvluchten om aan de gruwelijkheden van de oorlog te ontkomen. Ook onze gemeente heeft een zeventig tal opgenomen. Heel Europa levert wapens aan het land. Men is bang voor een derde wereldoorlog. Is zo`n evenement gepast in deze tijd ? Wat betekent rekening houdend met de situatie in Oekraïne ? Het antwoord was meestal onomwonden : dit evenement past niet in deze tijd en velen vinden het ONGEPAST.
Ook in de Nederlandse les kwam het onderwerp ter sprake en was er eigenlijk geen discussie. De studenten , moeders met kinderen die de bombardementen , het schuilen in de schuilkelders , het vluchten voor de moordende soldaten van nabij hadden meegemaakt ,waren ontzet dat zoiets in deze tijd kan plaatsvinden. Ze hopen dat de 60 legerwagens niet de weg langs Landsrade zullen kiezen. Masha uit Kiev verwoordde de gevoelens van de groep: “ Wij zullen onze kinderen niet toestaan naar dit evenement te gaan,” Begrijpelijk omdat velen van hen nog kampen met de gevolgen van wat ze gezien, gehoord en meegemaakt hebben tijdens hun vlucht uit Oekraïne