Afgelopen week las ik ’Het boek van wijsheid; 11 levenslessen van mijn grootvader Mahatma Gandhi’, geschreven door zijn kleinzoon Arun Gandhi. Arun leeft zo’n 2 jaar in de Ashram van zijn opa en in zijn directe nabijheid. Elke dag zien en spreken ze elkaar, vaak onder het spinnen van katoen.
Katoen spinnen was de manier waarop Gandhi voorleefde hoe je onafhankelijk kunt worden van de Engelse katoenindustrie. De Engelsen verscheepten het katoen naar Engeland, maakten er daar katoenen stof van, om het vervolgens terug te verschepen naar India. Daar werd het voor prijzen verkocht die de armen zich niet konden veroorloven.
Verder was het spinnen ook een moment van meditatie. Hij kon de dag overdenken, gebeurtenissen door zijn gedachten laten gaan en van meerdere kanten bekijken.
Arun beschrijft hoe zijn grootvader, onder alle omstandigheden, voor geweldloosheid kiest. We kennen Mahatma Gandhi natuurlijk van zijn ‘geweldloze zoutmars‘ waarmee hij India van de onderdrukking door de Engelsen wilde bevrijden. Ook wilde hij voorkomen dat India, bij de onafhankelijkheid, opgedeeld zou worden in 2 landen, namelijk India en Pakistan. Dat is, zoals we weten, niet gelukt.
Arun beschrijft het leven met zijn opa aan de hand van dagdagelijkse dingen, terwijl tegelijkertijd het politieke en publieke leven van Mahatma Gandhi gewoon verder gaat.
Uiteindelijk sterft Gandhi doordat hij neergeschoten wordt.
De ashram van Gandhi heet Sevagram. Dat is ook de naam van een bekende zorginstelling hier in het zuiden. Een mooie naamkeuze als die gebaseerd is op het gedachtegoed van Gandhi, geweldloosheid en vrijheid.
Een paar van de 11 wijsheden van Gandhi wil ik hier noemen:
- Doe iets goeds met je woede;
- Wees niet bang om je mond open te doen;
- Verspilling is geweld;
- Je wordt op de proef gesteld.
Wil je geïnspireerd worden met een vredevolle boodschap en handvatten krijgen over hoe je met de dingen van alledag kunt omgaan dat zou ik zeggen: lezen dit boek.