Je bent al vrij!
Het boek De diamant in jezelf; straal je ware licht uit stal meteen mijn hart. Misschien kan ik beter zeggen, bracht me meteen in mijn hart. Het is één grote directe uitnodiging te ontdekken wie ik werkelijk ben. En als ú het leest dan is diezelfde uitnodiging aan ú gericht.
Het boek is een bundeling van bewerkte uittreksels van gesprekken tijdens openbare bijeenkomsten met Gangaji, die bij haar geboorte Toni Roberson genoemd werd en van H.W.L. Poonja (ofwel Papaji) de naam Gangaji kreeg. De tekst is van absolute stilte, eenvoud en helderheid. Ik realiseer me dat stilte een heel raar woord is in een boekbespreking, maar ik ervaar de tekst inderdaad als stil. Dat komt omdat er geen woord teveel gebruikt wordt. Ik word aldoor direct aangesproken en op een uiterst vriendelijke manier uitgenodigd in mezelf te kijken en dingen te realiseren. En dan volgt er een handreiking zoals: ‘Wanneer je op dit ogenblik alle referentiepunten van dingen die je vrede zouden kunnen brengen en die buiten je liggen simpelweg naast je neer zou leggen, zou je inzien dat die vrede er al is, ongeacht de innerlijke of uiterlijke omstandigheden.’
Het boek heeft zo’n ongelooflijke zachte en vriendelijke toon. Nergens dwingende teksten met je moet dit of je moet dat, wel simpelweg vriendelijke uitnodigingen om te overwegen het een keer anders te doen. Dat betekent ook dat het een boek is dat je in een keer achter elkaar uit kunt lezen, vervolgens weer kunt herlezen, en ook stukje voor stukje tot je kunt nemen, waarbij je de vragen die Gangaji stelt werkelijk mee naar binnen neemt. Ik las het boek en het maakte grote indruk op me. Op sommige momenten sprongen me de tranen in de ogen, zo diep raakte het me. Nu herlees ik het en het raakt me weer.
De herhaaldelijke uitnodiging om me te realiseren wie ik werkelijk ben, klinkt telkens weer als muziek in mijn oren. Dat gebeurt met zinnen als: ‘Je bent al vrij, en alleen je gehechtheid aan een gedachte over wie je bent verhindert je besef van die vrijheid.’ Ik zou wel willen blijven citeren en ga dat niet doen, hoewel ik u de volgende zinnen niet wil onthouden. ‘Je kunt de waarheid niet ervaren wanneer je je verhaal blijft vertellen en je kunt je verhaal niet vertellen wanneer je de waarheid ervaart. Dat is toch duidelijk, nietwaar?’
Als ik deze zin lees moet ik meteen denken aan een filmpje dat ik van Gangaji zag op YouTube. En aan haar vriendelijke ogen en de vriendelijke lach waarmee ze zoiets zeggen kan. Mijn idee: First things first, alles neerleggen en meteen naar de winkel of bibliotheek om dit boek te kopen, lenen en te lezen... en euhhh... voelt u zich vooral vrij.
Els Thissen
Gangaji. De diamant in jezelf; zien wat er altijd is. Ankh-Hermes. 3e druk januari 2019, 209 blz., €21,00
Ze is volop op YouTube te zien en spreek Engels. Ik doe hier een filmpje erbij
