Soms komen er mensen naar het taalcafé in Gulpen die je hart stelen. Zo iemand was Kush.
Hij vluchtte uit Tsjetsjenië en kwam zonder familie naar Nederland. Zijn moeder is journalist een vroeg asiel aan in Polen, nadat zij als politiek activiste gesproken had op een congres. Een vriendin vluchtte naar Duitsland.
Kush leerde razendsnel Nederlands en wilde zijn beroep als ingenieur uitoefenen. Zijn diploma's werden gewaardeerd als HBOmaster. Aan de Hogeschool Zuid studeerde hij af met een WOOW programma voor ingenieurs.
Twee of drie jaar geleden stelde ik Kush voor om samen een brief te schrijven op HalloHeuvelland. Daarin schreef Kush dat hij graag klusjes wilde doen voor mensen in ruil voor een wekelijks uurtje Nederlands. Hij kreeg drie reacties!
Twee van de mensen die reageerden zijn dikke vrienden geworden. Met een van hen heb ik nog regelmatig contact want wij hebben samen een leesclub opgericht, maar dat terzijde.
Gisteren was ik op een babyshower in een Perzisch restaurant in Maastricht. Daar werd de geboorte van Bezhan gevierd. Ja! Kush is de vader (inmiddels junior ingenieur) en de vriendin (die nu werkt als tandartsassistente) de moeder. Oma (moeder van Kush) had voor het geboortefeest van haar kleinkind de hele week ongelooflijk lekker gekookt voor wel vijftig mensen.
Vrienden uit het AZC, van vluchtelingenhulp, Humanitas, en andere organisaties waren er. En wij, vrijwilligers uit Gulpen-Wittem, die goede vrienden zijn geworden. En die deze familie een heel warm hart toedragen.
