Ik houd bij lange na niet meer alle ontwikkelingen en trends bij. Ik ben dan ook al jarenlang op een leeftijd waarop dat gewoon mag. ’t Mens wordt oud dus ik hoef me niet meer te schamen. Integendeel. Als ik nieuwe verworvenheden van de moderne tijd niet meer allemaal meekrijg, ben ik daar vaak blij om. Ik heb ’t hier al eens over de LHBTIQ+ de rest van het alfabet gehad. Ik was blij uiteindelijk te beseffen dat wat ik jarenlang aanvoelde als ‘een afwijking van de gangbare norm’ gewoon ‘gangbaar anders’ was en dat het hoog tijd werd dat ieder rustig anders mocht zijn. Ik leerde dat er veel meer varianten van anders voelen bestonden en zag de trits van LH snel vergroten naar LHBT, opeens zat I erachter en Q. Prima. Prima. Maar bij alle goede ontdekkingen dat er veel méér is op de wereld, dan ik oorspronkelijk dacht en me verteld was, zijn er steevast ook figuren die zó nadrukkelijk met die voor mij onbekende kanten van het leven omgaan, dat ze mij bij stap twee alweer kwijt zijn. Bondgenoot tegen discriminatie ben ik in een oogwenk. Als L, H, B, T, I, Q-er en de rest van ’t alfabetters vervolgens een eigen WC claimen,- voor zijn, haar, hen, sterretje doorhalen wat niet verlangd wordt,- veiligheid, denk ik er nog even over. Als vrijheid geclaimd voor uitingen van gevoelens en diepe behoeftes: Yeah!. Maar als ik op een ander moment bijvoorbeeld gedrag ervaar als vulgair, omdat ik dat bij iederéén als vulgair gedrag ervaar, dan zeg ik dat. Dat doe ik óók bij bijvoorbeeld obscene toestanden bij LHBenzovoorts. Maar dan roept een deel meteen ‘zie je wel? Ze discrimineert!’ Nu is dit een voorbeeld rond persoonlijke geaardheid. Er verschijnt veel meer voor mij volslagen nieuws onder de zon. Aan de lopende band ontstaan er in mijn leefomgeving veel méér verschijnselen, waarvan ik vroeger geen weet had, maar die tegenwoordig het leven van medemensen grondig overhoop kunnen halen. Neem als voorbeeldje maar eens het rijtje van alle voedselintoleranties en fobieën dat steeds langer lijkt te worden. Noten, gluten, melk, soja, tarwe, fruit, ei, schaaldieren. Had je bij fobieën vroeger een kort rijtje van hoogtevrees tot engtevrees en van plankenkoorts tot pleinvrees, tegenwoordig is er rijkserkende angst voor duizenden dingen die onder de ziektekostenverzekering vallen. Laatst zag ik dat Connie de reserveringen voor de diners op orde bracht bij de Zwarte Ruiter. Een familie die al een reservering had gedaan voor zes personen stuurde een appje na, met de melding dat vijf van de zes aparte, verschillende allergieën hadden en dat de zesde niet op de tocht en niet in de zon mocht. Geen wonder dat de horeca moeite heeft om dáár nog personeel voor te krijgen. Ik heb al een tijd een steeds heviger wordende intolerantie: ik kan steeds minder tegen steeds meer intoleranties. Ik word allergisch voor allergieën. En gelukkig behoor ik daarmee al lang niet meer tot een minderheid, dan hoeft er voor mij dus geen apart toilet te komen.
Françoise
