Laatst werd met veel religieus vertoon het 50-jarig bestaan gevierd van het grootseminarie Rolduc, een instituut dat in 1972 werd opgericht door wijlen bisschop Gijsen, die niet tevreden was met de Hogeschool voor Theologie en Pastoraat, die toentertijd de toekomstige pastores klaarstoomde voor hun verheven taak. Gijsen vond dat die hogeschool zich niet strak genoeg aan de leer hield. Ze waren kennelijk niet katholiek genoeg. Grootseminarie Rolduc moest daar verandering in brengen en werd daarmee onderdeel van de splijtzwam, die de kerk toentertijd niet alleen in tweeën splitste, maar ook de razendsnelle afbrokkeling van dat instituut en zijn macht versnelde. In het begin was dat allemaal nog niet zo opvallend zichtbaar. Ook rond Rolduc niet: in 1989 telde het instituut nog 89 priesterstudenten. Tegenwoordig studeren er nog 24, waarvan er nog 10 op Rolduc wonen. Me dunkt al een alarmerend verschil. Dat verschil wordt nog alarmerender als je bedenkt dat er van die 24 er nog welgeteld 2 uit eigen land komen. De huidige politieke stroming van ‘eigen land eerst’ is aan Rolduc kennelijk een beetje voorbij gegaan. Voor de rekenaars onder ons: als er 24 zitten en er zijn er twee autochtoon, dan studeren daar dus 22 allochtonen. Dat blijkt ook zo te zijn. Om in termen van het huidige politiek klimaat te blijven: migranten. In dit geval voornamelijk uit India. Rond andere beroepsgroepen zou dan onmiddellijk geroepen worden ‘laat die mensen opgeleid worden in hun eigen regio’ of ‘het zullen wel gelukszoekers zijn’, maar dat soort plakplaatjes plak je natuurlijk niet op mensen die op zoek zijn naar het hoogste geluk via het hoogste ambt dat in ons roomsch katholieke zuiden te vervullen was. Nog even door roepend in de trant van het huidige volksdenken: ’die lui uit India pikken hier de banen in’. Uitgaande van dat ‘hoogste ambt’ zijn dat dan dus ook nog de beste baantjes. De werkelijkheid is even anders. Want net als bij al die baantjes als vuilnisman, aspergesteker, lid van de poetsploeg, koelpiet, vind je in Nederland geen hond meer die dat werk nog wil doen. Als we ‘die migranten eruit moeten kieperen’, zoals zovelen op dit moment schreeuwen, dan ligt Nederland voor een belangrijk deel op z’n gat en draait onze maatschappij in de soep. En dat blijkt dus ook te gelden voor onze moeder de heilige kerk, het instituut waarop volgens dezelfde roepers onze enige cultuur, religie en volksaard steunt. Hoe anders is de werkelijkheid! Waar wij vroeger onze missionarissen in groten getale naar landen als India stuurden, stuurt India nu zijn missionarissen naar Rolduc. Misschien sparen ze in India tegenwoordig wel zilverpapier voor de arme kindertjes in de missie in Limburg en collecteren daar voor de bekering van die heidenen. Zoiets als de Arabische landen, die stiekem hun imams hierheen sturen en geld voor nieuwe moskeeën en zo. Waar wij uiteraard tegen zijn. ‘Die zijn verwerpelijk en niet meer van deze tijd’. Maar migranten in Rolduc dienen een hoger doel. Ons doel. En dat is van onze tijd. Zei Gijsen.
Meer uitgelicht
Ooit kwam ik ‘m tegen in ’t Taalcafé Gulpen. Ik was daar toevallig verzeild geraakt omdat ik voor de organisatie van ‘De Gulpener Duim’ onderzoek moest doen naar nut en inhoud ...
15 januari 2025 - Omwegen-40 staat nu op mijn website (zie OMWEGEN) Wat is het volgende Omwegen-verhaal? Ik neem je mee naar BRYCE CANYON ! Het is inmiddels alweer een paar...
Maandag 6 januari 2025. Drie Koningen. Of Drie Wijzen. Ook goed. Volgens de bijbelse verhalen zelfs correcter. De spellingchecker zet nu onmiddellijk een rood kronkellijntje on...
