Je bent nou zo’n 13 jaar premier en ik heb in die periode vaak de neiging gehad je een brief te schrijven. Mijn sjattepoemel zou woest worden als ik het deed, dus ik heb me al die jaren ingehouden. Vandaag doe ik het toch. Omdat je de laatste tijd, mede namens mij, dingen de wereld in slingert, die niet gewoon dom, maar veel rampzaliger zijn. Niet dat ik verstand heb van politiek, integendeel, maar over moord en doodslag heb ik vroeger iets geleerd en precies DAT is nu aan de orde in de politiek. Heel recent in Gaza. Dat begon 7 oktober met die afschuwelijke misdadige zorgvuldig en massaal door Hamas voorbereide slachting in het aangrenzende Israël. Dat veroordeelde jij terecht onmiddellijk. Die moeten worden bestraft. Meteen kondigde in Israël de minister van defensie aan ‘dat zij Gaza zouden afsluiten van alle elementaire levensbehoeften: water, voedsel, energie, medicijnen’. Dat zei ie tegen een volk dat in een soort getto zit opgesloten en dus geen kant op kan. En jij, Mark, riep onmiddellijk, mede namens mij dus, ‘Israël heeft het recht om zich te verdedigen’. Ik snapte er niets van; als je zegt dat je levens van honderden, van duizenden op het spel gaat zetten en dat richt je niet op militaire doelen, maar een totaal volk, dan zegt de minister van defensie gewoon dat ie de levens van willekeurige burgers inzet. Oorlogsmisdaad? Dat kondigde hij aan. En jij, Mark, ging, mede namens mij, naar die regering toe en herhaalde daar dat ze het recht hadden zich te verdedigen. Je zei er dit keer poeslief wél achteraan ‘dat het ‘proportioneel’ moest blijven’. ‘Ok, Mark’ glimlachte die ander en vervolgens werd weken achter elkaar simpelweg en consequent uitgevoerd wat die minister van defensie had aangekondigd. Aan de grens stonden colonnes van honderden vrachtwagens met hulpgoederen. Ziekenhuizen en andere vitale bedrijven vielen stil en het kostte steeds meer doden. Biden ging naar Israël en bereikte juichend dat er tien vrachtwagens door mochten, terwijl er honderden per dag nodig waren. De VN wilde een halt aan deze aangekondigde en bewust geplande genocide toeroepen door een staakt het vuren te regelen en daarmee veilige doorgang van de noodzakelijke levensbehoeften. Nederland, mijn land, onthield zich van stemming. Jij zei, namens mij, nog steeds dat Israël zich mocht verdedigen. Ik heb nergens verstand van, maar ik vermoed dat we het hier hebben over een oorlogsmisdaad van formaat. Zeg straks niet dat je er geen actieve herinnering aan hebt. Van die uitdrukking bestaat een bekende Duitse vertaling in dit verband. Dus schrijf ik je even dat je NIET namens mij gesproken hebt, de eerste keer niet, de tweede keer niet en nu niet. Ik hoorde dat je opeens tóch geen leraar maar secretaris-generaal van de NAVO wil worden; de geknipte baan voor iemand met zo’n opvatting over oorlogsrecht? Tenslotte vertelde je dat je naar jouw gevoel te lang premier was gebleven. En voor de eerste keer van mijn leven was ik het volmondig met je eens.
