Vorige week schreef ik dat pappa kon ontploffen bij buitenproportionele prijsstijgingen en dat het maar goed was dat hij die na de invoering van de euro niet meer hoefde mee te maken. IJverige lezers gingen mij heel serieus uitleggen dat ik ook de stijging van de salarissen had moeten noemen. Die lezers kennen mij na 60 jaar nog steeds niet. Eén van mijn kenmerken is het uitvergroten van proporties. Wat dat betreft ben ik net een man. Maar goed. Het ging over pappa. Ik beloofde deze week te vertellen dat het ook heel goed had kunnen uitpakken als hij de EU nog had meegemaakt. Omdat hij daar gegarandeerd goede bijdragen aan geleverd zou hebben. Niet dat hij erg actief aan het politieke theater meedeed. Pappa stemde. Omdat het zijn plicht was, ook toen het niet meer verplicht was. KVP en later CDA. Niet omdat hij precies volgde wat die zeiden en deden, maar omdat dat de enig goeie partij was. Punt. VVD-ers waren Graaiers, maar nog altijd vér te prefereren boven die Rooien. Als ’s middags de VARA om 12 uur haar uitzending begon met ‘De Internationale’, moesten wij naar de radio rennen om die rooien de mond te snoeren. Het parlementaire deel van het politieke toneel was niet zo zijn ding. Hij is vaker gevraagd om in ’t lokale spel mee te doen, maar hield die boot ver van zich af. Pappa was meer praktisch ingesteld en kon dan uiterst nauwkeurig en duidelijk vingers op plekken leggen waar de politieke voormannen de plank missloegen, de boot misten, of combinaties van beide. En ook daarbij kon ie zich aardig opwinden. In die zin zou hij verfrissende bijdrages hebben kunnen leveren aan het politieke spel in het Europarlement in Brussel. Hij zou ze aan de schandpaal genageld hebben als ze in Brussel wel na heel veel vergaderingen wetten vastgelegd hadden over het schoeisel van winkelpersoneel, maar niet in staat waren om snel en adequaat met, voor alle EU-landen gelijke, maatregelen te komen toen de Coronapandemie vroeg om échte eenduidigheid. Hij zou uit z’n slof schieten als ze privacywetten zó zouden opblazen dat jouw kinderen geblurd op de klassenfoto moesten, in plaats van de grote jongens op internet te verbieden om de wereld te treiteren met Cookie-terreur, waarmee die je complete privéleven registreren. Hij zou hoogstens een vraag toevoegen bij hun boodschappen. ‘Wilt u Cookies? Klik hier’. Punt. Pappa was een boerenzoon en vertegenwoordiger in Vee en Vlees. Hij was geen fijnproever, maar wist feilloos aan te geven dat smaak van tegenwoordig niet meer leek op de echte smaak van vroeger. Hij zou briesende brieven naar Brussel schrijven als het toegestane geïnjecteerde water uit zijn gekookte ham droop. Hij zou pleiten voor leesbare lettertjes op gebruiksaanwijzingen en onleesbare steeds wisselende mannetjes voor afvalsplitsing verbieden. GROEN bolletje voor GFT, GEEL voor plastic, ROOD voor rest. Groene bak, gele bak, rooie bak. Punt. Overal in de EU. In plaats van vaste flessendopjes en verbod op plastic ijsstokjes. Maar helaas: Ik heb geen Europapa.
(wordt vervolgd)
