Na een paar weken afwezigheid kwamen we weer thuis in ons eigen mooie dorp. En het viel ons echt op hoe prachtig groen alles weer was. Tuurlijk, het heeft weken geregend en er is niet gemaaid, maar toch. Het kwam ons heel weelderig voor.
In de mail had ik een uitnodiging gekregen om op 1 juni bij een rondwandeling met Natuurmonumenten te zijn. De wandeling betrof het Mechelderbeekdal, het onderwerp was het groot onderhoud ervan en uitleg over de staat van het beekdal. Alle aanwonende bewoners hadden een uitnodiging gekregen. Heel erg leuk thuiskomen wat mij betreft!
Op pad
Dus zaterdag met de voeten in de rubberlaarzen naar het Sierveld. De ontvangst met koffie in de kas was gezellig. Zo’n tien belangstellenden hadden zich aangemeld en onder leiding van twee boswachters van Natuurmonumenten (Guido Franck en Paul Wijenberg) gingen we van start. Eerst een korte inleiding aan de hand van een grote landschapskaart van het gebied. Geuldal, Noordal en Mechelbeekdal zijn de locaties waar nu voor Natuurmonumenten werk aan de winkel is. Niet alleen de wateroverlast maar ook de diversiteit van het groen heeft aandacht nodig. Dus gaan we een kijkje nemen in de weien langs de Mechelderbeek.
Kwelwater
We wandelen naar de beemden net voorbij de speeltuin. Deze zijn al een tijd afgesloten met draad maar nu mogen we er toch even in. Het land is heel erg nat en boswachter Guido Franck legt uit dat er hier veel kwelwater is. Op het voetbalveldje kun je zien dat dit na al die regen nu veel hoger uit de heuvel komt dan gebruikelijk. Op dat kwelwater drijft een vliesje, het kwelvlies. Beetje olie-achtig, blauw, ziet er niet zo fris uit. Dat is misschien wel vijftig jaar oud want zolang heeft regenwater nodig om door de grond te reizen en weer naar buiten te komen. Dat geeft stof tot nadenken…
Onderhoud
De eerste wei waar we naar kijken is Dotterbloemhooiland. Dat is drassig, altijd vochtig land dat in het voorjaar prachtig geel en roze kleurt van de bloemen die daar groeien. Dotterbloem, echte Koekoeksbloem en de Grote Ratelaar staan hier te pronken. Door overbemesting en soms een te lage grondwaterstand staat dit echter onder grote druk. De typische bloemen voor dit soort gebied dreigen te verdwijnen omdat de gewone grassen het overnemen. Gelukkig is deze weide nog goed ontwikkeld en hoeft Natuurmonumenten hier niet veel anders dan twee keer per jaar te maaien. En ik begrijp nu beter waarom het hek er staat. Dit unieke stukje natuur is niet bedoeld om doorheen te struinen.
Voorzichtig herstel
Onderzoek heeft gelukkig aangetoond dat ook onze andere weides nog te redden zijn. Dat is goed nieuws! In juni gaat er groot onderhoud plaatsvinden. Dan wordt er gemaaid en worden stukken van het gebied afgeplagd - de bovenste, te voedselrijke laag wordt eraf geschraapt. Dan wordt er maaisel van de oorspronkelijke planten aangebracht en die zullen de bodem een snelle herstart geven. Zo wordt de natuur een handje geholpen. Ook worden er kleine keerwallen langs het voetpad gelegd en hagen aangeplant. De tweede maaibeurt is dan weer in september.
Het tweede weitje ligt iets hoger en is een Glanshaverhooiland. Dit is een beemd met een net iets andere variëteit van grassen en bloemen. Glanshaver is daar een van. In dit stukje wordt de bodem eenmalig afgeschraapt. De natuur helpt zichzelf hier ook een handje want met de aanwezige beverburchten worden en bassins gevormd die helpen het water te vertragen zodat het in de bodem wordt opgenomen. Vorig jaar is ook hier de drainage al uit het land gehaald en het resultaat is zichtbaar. Het water loopt je op deze plek over de schoenen en het wordt er nauwelijks meer droog, maar de planten voelen zich beter. Er groeien inmiddels ook hier planten die er van oorsprong thuishoren.
Samenwerking voorop
Al ploeterend door de natte wei worden er veel vragen gesteld en beantwoord: Waar gaat de afgegraven grond naar toe? Nou, die wordt waar het kan ter plaatse gebruikt voor bijvoorbeeld keerwalletjes. Soms gaat het naar een boer die het kan gebruiken. De meeste grond wordt afgevoerd naar een specialistisch bedrijf en hergebruikt.
Werken jullie samen met andere organisaties? Jazeker! In deze omgeving is dat met het onder andere het Waterschap, de Gemeente en uiteraard de lokale boeren. Zij beheren vele van onze gronden door middel van maaiwerk of snoeiwerk. Een goede samenwerking met alle partijen is heel belangrijk.
Zo komen we al wandelend weer terug in ons buurtje. Zo’n wandeling met een professional maakt je echt bewust van je omgeving. De heren van Natuurmonumenten hebben ons veel informatie gegeven en laten zien aan wat voor prachtig stukje natuur wij wonen. En dat we er met zijn allen voor moeten zorgen dat dit zo weelderig blijft.
Meer informatie
Heb je ook vragen over ons mooie beekdal en het onderhoud daarvan? Mail naar de boswachters:
Leestip: https://nos.nl/l/2522826