VOORJAAR IN HET HEUVELLAND
Ik wil een stukje schrijven over een tuin. Bij rondvraag is het antwoord "er is nog niet veel te zien ".
Dat geldt niet voor mij, ik zie heel veel. Ik richt mijn blik wat breder dan één tuin. Ik wandel met mijn man door het Heuvelland en zie één grote tuin.
Er zijn veel wandelaars in het Heuvelland. Wij komen bekenden tegen en veel onbekenden. Zij komen van ver en gaan ook weer ver. Zij zijn uit! Zij groeten ons want dat doe je in een landelijke omgeving. Wij groeten ook. Het geeft een opgewekt en blijmoedig gevoel. Iedereen is aardig als de zon schijnt.
Als natuurvorsers zien wij verder dan ontluikende bloemknoppen. Wij speuren op de sleedoorntakken naar de kleine witte eitjes van de pagevlinder. Wij zien hier en daar de afgezette randen langs de wegen en weten dat de paddentrek op gang is gekomen en dat het kikkerdril al waargenomen is.
In de bossen werkt het bosanemoontje zich de grond uit. Elk jaar groeien er meer sneeuwklokjes in de bermen en overal, ja overal vogels.
Het roodborstje, de kleine driftkikker, vliegt luid kwetterend een eindje mee. Ga weg, ga weg, deze heg is van mij.
En niet te vergeten de trek van de kraanvogels. Wie raakt niet in vervoering bij het zien van hun hoge formaties en het horen van hun muzikaal trompetteren.
Alom geuren en kleuren. Ik zie het speenkruid, een geliefd bloempje uit mijn friese jeugd, de eerste lentebode in het wild. Elk jaar opnieuw ben ik verrukt als ik haar zie. En ook het bescheiden klein hoefblad met een dicht bij de aarde ontloken geel bloemetje. En bijna onzichtbaar het maarts viooltje. Ga op de knieën voor haar en ruik van dichtbij haar bedwelmende geur.
Ik kom ogen te kort. Hier en daar lammeren in de wei en bomen langs het pad. De wilg met poezelige zilveren knopjes, de zwarte els met de vrouwelijke zwarte proppen en de mannelijke katjes, harmonieus verenigd in één boom.
De hazelaar met lange gele katjes vol stuifmeel. Prachtig maar voor sommigen is het hoesten en proesten. De natuur heeft zijn schaduwzijde.
Sommigen mensen ook: AFVAL 😠 mondkapjes, to go servies en andere troep. Ik zou ze ermee om de oren willen slaan.
We gaan verder, de mooie dag mag niet bedorven worden door ergernis. Het is weldadig in de ontluikende natuur. De energiestromen zijn zo zichtbaar en voelbaar.
Ik voel het zelf... mijn energiestroom komt ook op gang. Plannen borrelen op voor als het weer mag.
Met mijn IVN natuurvrienden door het Heuvelland struinen, planten determineren voor staatsbosbeheer, een dagtocht naar de Eifel om orchideeën te bewonderen en met de IVN scholenwerkgroep buitenactiviteiten voor kinderen uitvoeren.
Ik wil ook weer meehelpen als Maria van Partij de beken gaat opschonen en misschien dat er weer een CleanUp dag komt en we het Heuvelland kunnen ontdoen van weggesmeten mondkapjes en andere troep.
Ik ben er klaar voor 💪💚
De foto’s met de pagevlinder en de eitjes op het takje van de sleedoorn zijn van de vlinderstichting. Het speenkruid is van mijzelf.