“Lieve familie, luister aandachtig, -en geloof me, luisteren naar mij is altijd de beste keuze die je kunt maken-. Het is al een godswonder dat er überhaupt mensen bestaan, die op zo’n volstrekt authentieke manier talent, intelligentie en liefde in zich verenigen. Waar hebben jullie het überhaupt aan te danken dat uitgerekend die man jullie nu met een bezoek komt vereren?’ Ik zal jullie niet langer in spanning laten: het was mijn trouw aan de roots en mijn grenzeloze verbondenheid met het nest waaruit ik werd geboren, die mij, uiteraard bij uitzondering, de aandrang niet meer lieten weerstaan om jullie met een bezoek te vereren. Ik weet dat het velen van jullie in verrukking zal brengen om weer een keer live mijn stem te kunnen horen, ik weet dat menigeen hunkert naar de balsem van mijn zang en dan niet via de vele opnames die ervan bestaan, maar in levenden lijve in deze bescheiden ruimtes, mijn geboorteplek, in de schoot van mijn familie. Neem nu die zang. Niemand, maar dan ook niemand in deze familie -of in dit land, of op deze planeet - haalt het bij mijn stem. Wanneer ik zing bij een verjaardag, barst men in tranen uit. Niet van verdriet, nee, van puur geluk. Vogels vallen stil, buurkinderen stoppen met krijsen, en zelfs de hond houdt zijn adem in. Sommigen zeggen: ‘Het klinkt alsof Andrea Bocelli een duet zingt met de engelen zelf.’ En laat ik heel eerlijk zijn: dat klopt. Prijs je dus gelukkig: ik ben hier. Ik weet dat dat velen in een staat van hoog gespannen verwachting brengt, omdat men ongetwijfeld, naast mijn vocale vrijgevigheid, zich maar al te graag mijn gulle inborst op meer materieel gebied in herinnering roept. Wie bracht er bijvoorbeeld vorig jaar de mooiste cadeaus naar het kerstfeest? Juist, ik. Wie bracht niet één fles wijn mee, maar twee dozen? Ik. Wie nam de moeite om een envelop te vullen met meer geld dan eigenlijk verstandig was? Wederom: ik. Jullie weten dat, en jullie herinneren het je nog elke dag, want zulke gulheid vergeet je nooit. Maar het stopt daar niet. Ik proef maar al te goed jullie bewondering als ik bij Triviant de antwoorden uit mijn mond laat vliegen zonder nadenken. Bij Monopoly hotels bouw voordat jullie überhaupt geld hebben om te starten. Ik zie jullie aan mijn lippen hangen bij familiedebatten over politiek of economie. Iedereen weet: als ík mijn mening geef, is de discussie afgelopen. Maar wees gerust: ik luister tóch naar jullie verhalen, zelfs als ze minder interessant zijn dan de mijne. Ik knik, ik glimlach, ik toon begrip. Niemand heeft zoveel geduld en liefde. Dus, hef het glas. Niet alleen op de liefde, de familie en de gezelligheid, maar vooral -laat ik het gewoon zeggen- op mij. De beste zanger, de gulste gever, de slimste geest, de warmste ziel. Zonder mij zouden jullie een leuke familie zijn. Met mij zijn jullie legendarisch.” Was getekend: Oom Donald Trump. God, wat snak ik naar het volgende feestje.
Meer berichten van Column
Het is natuurlijk niet nieuw; het verhaal van de melkboer die zijn melk aanlengde met water. Dat was in de tijd dat je gewoon bij Piet de melkboer aan de kar losse melk kocht. ...
Een gewone donderdagavond. Die we deze week opfleurden met een concertbezoek in Vaals. De mogelijkheid daartoe wordt regelmatig geboden door het CultuurFonds Wittem, dat al vel...
Vandaag is het Allerzielen, de dag dat menigeen speciaal aan zijn of haar dierbare overledenen denkt. Wie mij een beetje kent, weet dat ik niet aan die dag meedoe. Dat is bepaa...
Meer berichten
Gulper vastelaovend; Harrie Heidendal Harrie Heidendal? Wie is dat? Nee, Hay Heidendal natuurlijk. Hay was wereldberoemd in Gulpen. Maar wat doet Hay in de reeks “Gulper vas...
Berna Lindelauf uit Vijlen toont haar kleurrijke wereld van stof en draad! In Bibliotheek Gulpen-Wittem is deze winter een bijzondere expositie te zien: van Berna uit Vijlen. ...
Afgelopen week zijn de werkzaamheden aan het stamriool in de Geulwei va Partey afgerond. Het werk was nodig om de kwaliteit van het riool in kaart te brengen. Ook zijn op enkel...
