Ich draag dit verhoal op aan mien mam.
Kerst woar vuur mam ut feest van de lempkes, dur krisboom én schwarzwalderkirschtaart!
Zo auch in 2017.
Dur taart woar in hoes, kloar um aan te snieje. Genog vuur twieje daag, want ut mos inge groete zieje.
En vuur hant twieje daag van dur taart gegeate. Alling zonder os mam. In dur vreuge murge van 1e kerstdag gong onze kerstengel onverwacht noa de hiemel.
Vuur bleeve achter in stilte en verdreet. De wermte van de krisdaag hat os geholpe um same ut afscheid te regele.
En elk joar, op 1e krisdaag is onze krisengel bie os, du troane van toen, hant plaatsch gemak vuur trots.
Trots dat os mam, os mam is en blief.
Inge sjunnere krisengel houwe zu zich neet kinne wunsche doa boave.
Mam du groete, auch aan pap.
