Elk jaar, als de met lichtjes getooide kerstbomen buiten verschijnen, komen in mijn herinnering de kerstbomen uit mijn kindertijd naar boven drijven. Herinneringen aan grote kerstbomen, getooid met dikke snoeren met grote fittingen en lampen. Eerst nog sporadisch (want niet elk dorp kon zich er een permitteren) en later steeds meer. Eerst alleen bomen met geelschijnende lampen, later soms ook met gekleurde.
Ik denk ook met plezier terug aan het telspelletje dat we dan speelden als we 's avonds met de auto (na een familiebezoek verder weg) naar huis reden. Enthousiast gilden we met zijn allen als we weer een nieuwe met lampen getooide kerstboom ontdekt hadden die we aan ons lijstje toe konden voegen. Diegene die hem het eerst gezien had gilde natuurlijk het hardst. En als het dan ook nog om zo'n zeldzamere met gekleurde lampen ging, dan kon je je geluk niet op!
De beste plek hiervoor was overigens achter in de 'kattebak' (autogordels bestonden nog niet) want dan had je ruimer zicht. Helemaal voorin zag je sommige kerstbomen natuurlijk eerder, maar daar zaten mijn moeder en vader en die deden meestal niet mee. Maar we waren met vijf kinderen dus ogen genoeg!
Ik herinner me overigens ook nog goed mijn kinderlijke verwondering en bewondering voor elke verlichte kerstboom afzonderlijk. Ze waren ook zo prachtig in al hun eenvoud. Zo'n stralend middelpunt, waar ze ook stonden.
Als ons telspelletje van toen nu gespeeld zou worden, zou de hele autorit één gilspektakel zijn, zoveel met lampjes getooide kerstbomen staan er. En niet alleen kerstbomen maar ook (kale) loofbomen, struiken, takken, bogen, ramen, daklijsten en noem maar op, worden getooid met ook nog eens zo veel meer lampjes als toen. En de lampjes vormen op zichzelf ook nog eens sterren, sneeuwvlokken, rendieren, kerstmannen, ijspegels, kerstballen, kerstbomen, enz. . Ik hoop dan ook van harte dat de kinderen van tegenwoordig net zo veel plezier beleven aan dit Winterwonderland van licht als wij toen aan die enkele kerstboom hier en daar.
Maar eigenlijk hoop ik het niet alleen, ik weet het eigenlijk wel zeker: de kinderlijke verwondering en bewondering van toen is dezelfde als die van nu omdat het zowel toen om iets bijzonders ging als het nu om iets bijzonders gaat. Bijzonder, omdat dat 'prachtige stralende' er eerst niet was, maar nu even wel en op die manier voor ons allen de donkere dagen voor Kerst letterlijk en figuurlijk lichter maakt.
Dus ik weet ook zeker dat de kinderen van nu als volwassenen later met een vergelijkbaar soort nostalgie terug gaan denken aan hun Winterwonderland, als ik nu doe aan mijn kerstbomen ....
Vrolijk Lichtfeest allemaal!
