Er schijnt een tweetal Nederlandse kunstwerken op een chip gezet te zijn, die naar de maan getransporteerd is en daar is achtergelaten als een soort tijdcapsule voor Aliens. Die zullen dat over tig duizend jaar daar vinden en dan onmiddellijk enthousiast worden over onze beschaving. Meestal lees ik dat soort berichten een paar keer omdat ik m’n ogen niet kan geloven, maar het is dus echt waar. En ’We’, ‘Wij Nederlanders’ schijnen maar wat trots te zijn, dat ‘We’ een bijdrage aan dit belangwekkende project hebben geleverd. Nou; ik niet. Op de eerste plaats omdat ik niet in Aliens geloof en omdat ik aan die kunstwerken niks aan vond. Zo er al Aliens bestaan, vraag ik me af of die er wél belangstelling voor hebben over een paar duizend jaar en of dat bijdraagt aan het begrip van onze beschaving. In een tijdscapsule duw je naar mijn idee elementen die goed het tijdsbeeld weergeven, zodat die Aliens zich een beeld kunnen vormen van de zaken waar wij ons vooral mee bezig hielden, die wij belangrijk vonden. En dat lijken me nou niet twee afbeeldingen van schilderijen van een volslagen onbekende Nederlander. Voor de niet Aliens onder ons: hij heet Bram Reijnders en zijn werken ‘geven de slachtoffers van de klimaatcrisis een gezicht’. Hebben we die Aliens nu niks beters te bieden dan wat kleurige plaatjes van een wereldramp, waarin we zelf maar amper geloven terwijl we er middenin zitten? Maf om die Aliens lastig te vallen met iets, waarvan een groot deel van de wereld zegt, dat ’t niet bestaat en de rest er zich geen klap aantrekt? Had dan met de maanlander die die kunstwerken heeft meegenomen wat spul meegegeven waar mensen op deze aardkloot zich écht druk om maken. En dan bedoel ik niet eens oorlogen en akelige pandemieën, want als dáár iets van op televisie komt, zappen we zelf onmiddellijk naar chateau Meiland. Nee, geef die Aliens iets, waar ze wat langer over moeten puzzelen om te ontdekken wat we belangrijk vinden. Zoiets als de hiërogliefen uit de Egyptische piramides, het Spijkerschrift. We hadden bijvoorbeeld aan dat Maanruimteschip, de Odysseus, een nootmuskaatnoot mee moeten geven. Geen Aliën die dan snapt wat dáár dan zo belangwekkend aan is, maar knappe, geschiedkundige Aliëns zouden dan na lange studie ontdekken dat wij ons hier in Nederland in 2024 bijvoorbeeld druk beijverden om straatnamen als ‘Nootmuskaatstraat’ door te gaan strepen: weg met de Nootmuskaatweg. Omdat onze VOC-voorouders eeuwen daarvóór een heel dorp hadden uitgemoord om aan nootmuskaat te komen. Eenmaal tot die ontdekking gekomen, zouden die Aliëns dan nieuwsgierig de planeet aarde zelf bezoeken en daar, helemaal in de lijn van die nootmuskaatgeschiedenis, ontdekken dat we op aarde, inplaats van aan milieurampen en oorlogen oplossen, onze tijd in 2024 besteedden aan het weghalen van de houten paarden uit de stoomcarrousel van de Efteling omdat wij toen pas doorhadden dat die kinderen aanzetten tot dierenmishandeling. Dát is tenminste nieuws voor Aliëns. Dáár hebben ruimtewezens wat aan. Hebben ze tenminste wat te lachen.
Meer berichten van Column
Nog voor november goed en wel gestart is, begint al jaren in heel Nederland een discussie over het feest van de Goedheiligman. Niet aangestuurd door de fabrikanten van pepern...
Het is natuurlijk niet nieuw; het verhaal van de melkboer die zijn melk aanlengde met water. Dat was in de tijd dat je gewoon bij Piet de melkboer aan de kar losse melk kocht. ...
Een gewone donderdagavond. Die we deze week opfleurden met een concertbezoek in Vaals. De mogelijkheid daartoe wordt regelmatig geboden door het CultuurFonds Wittem, dat al vel...
Meer berichten
Tijdens een feestelijke ceremonie heeft burgemeester Ramaekers op woensdag 26 november het Jongerenlintje van de gemeente Gulpen-Wittem uitgereikt aan twee uitzonderlijk betrok...
Schreeuwen, beledigen, intimideren, bedreigen? Limburg trekt een streep.
De BAGW groeit – en dat is hard nodig. Sinds maart 2025 zijn we uitgegroeid tot een sterke, kritische én opbouwende stem voor een open, eerlijke en toegankelijke lokale demo...
