Steeds vaker denk ik dat de verschillen tussen goed en kwaad vroeger stukken duidelijker waren dan tegenwoordig. Ik schreef al eerder dat de lijntjes tussen waar en onwaar uitgegumd zijn, dat er tegenwoordig erg krom gedacht wordt over recht. Met dat soort gedachten begeef ik me op gevaarlijk ijs, ik weet het. Ik heb vroeger altijd gezworen dat ik nooit zou worden als de oudere generaties in mijn tijd, die altijd aankwamen met zeurverhalen over dat het in hún tijd zoveel beter was geweest en we aankoersten op verderf. Dus zo gauw ik me betrap op gedachtes als hierboven, bijt ik op m’n tong en tel tot duizend. Maar m’n tong kan véél hebben en duizend is best lang, maar aan ’t eind van ’t liedje blijft steeds nadrukkelijker mijn systeem op een in vroeger tijd ingebakken alarm staan: ‘Er gaat nu iets hélemaal fout’…. De gradaties van fout zijn grenzeloos. Als een ‘handige’ knaap 9 miljoen in z’n zak steekt, omdat ie de maatschappij gratis van mondkapjes kon voorzien, roepen we alleen nog allemaal ‘foei!’ en zijn blij als een rechter uiteindelijk uitvogelt dat die jong juridisch gezien met z’n tengels in de kas van die gratis organisatie heeft gezeten en 9 miljoen voor z’n onbruikbare mondlapjes in z’n portemonneetje heeft gefrummeld. Dat zetten we bij in de categorie ‘De maatschappij voor ’t mondlapje houden’. Dat ie dat kon doen omdat vriendjes uit zijn partij, toevallig minister en zo waren, die over de bestellingen van mondlapjes gingen, is bekend. Bij iedereen. Behalve bij de minister die zich daar niets van kan herinneren. Die mag en kan dat, omdat de één na de andere collega dat ook blijkt te doen, omdat z’n baas, de politiek leider van dit land, dat aan de lopende band doet. Het griezelige is; vroeger zetten ze je dan met pek en veren onmiddellijk bij de vuilnis bij de achteruitgang voor artiesten. Tegenwoordig oogsten die politieke artiesten juist applaus als ze steeds opzichtiger met de waarheid jongleren. Neem ‘t gekronkel van Boris Johnson met z’n coronafeestjes. Liegen is tot kunst verheven, de waarheid staat bij ’t grof vuil. Zeg niet dat ik overdrijf: De grofste leugenaars hebben juist na hun algemeen bekende leugens ’t voor ‘t zeggen. Overal. En dan gaat ’t niet meer over 9 miljoen mondlapjes, het gaat zelfs niet meer over duizenden geruïneerde toeslaggezinnen, waarvoor geen één dader ook maar één kop koffie minder drinkt. Het gaat zelfs niet meer over een land dat platgebombardeerd wordt met duizenden doden ‘omdat er massavernietigingswapens liggen’. Toen Irak vanwege die bekende leugen in puin lag, kreeg Bush bij de volgende verkiezingen juist méér stemmen. Nee. Dat is allemaal spielerei. We zijn nu op ’t niveau dat de leugenaars het jongleren met de waarheid uitvoeren, balancerend op ’t dunne lijntje richting wereldoorlog. Voor zoiets waarschuwde mijn vader vroeger ook altijd. Omdat we niks van de misdaad, die Tweede Wereldoorlog heette, geleerd hadden. Maar och, die generatie zeurde altijd over voeger. En zo wilde ik later niet worden.
Meer berichten van Column
Nog voor november goed en wel gestart is, begint al jaren in heel Nederland een discussie over het feest van de Goedheiligman. Niet aangestuurd door de fabrikanten van pepern...
Het is natuurlijk niet nieuw; het verhaal van de melkboer die zijn melk aanlengde met water. Dat was in de tijd dat je gewoon bij Piet de melkboer aan de kar losse melk kocht. ...
Een gewone donderdagavond. Die we deze week opfleurden met een concertbezoek in Vaals. De mogelijkheid daartoe wordt regelmatig geboden door het CultuurFonds Wittem, dat al vel...
Meer berichten
Tijdens een feestelijke ceremonie heeft burgemeester Ramaekers op woensdag 26 november het Jongerenlintje van de gemeente Gulpen-Wittem uitgereikt aan twee uitzonderlijk betrok...
Schreeuwen, beledigen, intimideren, bedreigen? Limburg trekt een streep.
De BAGW groeit – en dat is hard nodig. Sinds maart 2025 zijn we uitgegroeid tot een sterke, kritische én opbouwende stem voor een open, eerlijke en toegankelijke lokale demo...
