Kingfish is een bijzondere vis. Als je ergens koning voorzet, is ’t ‘boven de rest verheven’. Zoals The Lion King in de avondzon bovenop een rots. “Nants ingonyama bagithi babáááá !!!” schalt het door de omgeving. Jullie weten niet wat dat betekent, maar dat is de kreet waarmee “The Lion King” begint. Schaam je niet; ik spreek ook geen Zulu’s. Daar gaat ’t ook niet om, ’t gaat mij om ’t koninklijke van die leeuw, de uitstraling. Daaraan herken je koningen. Dat klopt niet altijd. Als onze koning een WC-pot gooit in Rhenen, ga ik geen “Nants ingonyama bagithi babáááá !!!” roepen. Als ik ‘m de Dam zie afdraven als iemand van de bezoekers “Wrááááh!” geroepen heeft, is dat voor mij óók niet het begin van een koninklijke film. Ik vermoed dat er in de serie ‘Maxima’ nog wel meer scenes zitten die niet meteen aan The Lion King doen denken, maar over het algemeen is de toevoeging ‘Koning’ voldoende om aan ‘iets’ extra cachet te geven. En dan is ‘Kingfish’ een zéér geschikt voorbeeld. Zeg nou zelf ‘vis’, ‘fish’; straalt dat iets uit? Nee, toch? Zet er King voor en ineens onderscheidt ’t geschubde beest zich van z’n soortgenoten. All fishes are equal, some fishes are more equal than the rest. Ik had, eerlijk gezegd, nog nooit van Kingfish gehoord, totdat Tom erover begon. Tom is de grand chef in De Leeuw. Die Leeuw heeft met de Lion King niks te maken; dit is De Leeuw van Vlaanderen op ’t Kerkplein in Gulpen, verscholen achter wat boompjes en ’n heilig hart beeld. Op de menukaart van De Leeuw staat bij ‘Vis’: ‘Vissuggestie van de chef’, dus ik vraag Tom naar ’n suggestie. Hij zegt ‘Kingfish, dat is iets bijzonders’. Ik zoek even stiekem op Google. Er staat ‘In het wild zwemt de roofvis rond in de Australische wateren’. Dát klinkt interessant; ik bestel Kingfish. Waarop Tom zegt. ‘Goeie keus. Die wordt indoor gekweekt in Zeeland’. Pats! Wég is mijn roofvis uit Australië. Tom maakt ’t nóg erger ‘Wat van Zeeland komt, is goed’. Achter hem staat Maxi, z’n vrouw, en trekt zo’n gezicht van ‘Nououou….’ Tom komt namelijk van Zeeland. Afijn, hij verdwijnt naar de keuken. Een tijd later komt ie terug met op het bord een pláátje. Hoofdrol in de culinaire compositie een groot stuk witte vis met kleine grill-ruitjes. Onder en rond de vis liggen talrijke groenten en sauzen in een feestelijk schilderij. Elke groente zijn eigen knapperige gaartijd, ieder sausje een eigen smaakaccent. De vis zelf blijkt een stevige structuur te hebben. Elke hap is een nieuwe smaakbeleving. Ik heb nog nooit zo’n lekker visgerecht gehad: een koninklijke vis. Ik krijg de neiging om ermee naar het H.Hart-beeld te rennen, de vis hoog te houden in de zonsondergang en keihard “Nants ingonyama bagithi babáááá !!!” over het Kerkplein te galmen. Ik houd me in. Ik heb nu tenminste nog visioenen van een roofvis in Australië; als ik galm, komt Tom naar buiten en begint weer over Zeeland.
Meer berichten van Column
Nog voor november goed en wel gestart is, begint al jaren in heel Nederland een discussie over het feest van de Goedheiligman. Niet aangestuurd door de fabrikanten van pepern...
Het is natuurlijk niet nieuw; het verhaal van de melkboer die zijn melk aanlengde met water. Dat was in de tijd dat je gewoon bij Piet de melkboer aan de kar losse melk kocht. ...
Een gewone donderdagavond. Die we deze week opfleurden met een concertbezoek in Vaals. De mogelijkheid daartoe wordt regelmatig geboden door het CultuurFonds Wittem, dat al vel...
Meer berichten
Tijdens een feestelijke ceremonie heeft burgemeester Ramaekers op woensdag 26 november het Jongerenlintje van de gemeente Gulpen-Wittem uitgereikt aan twee uitzonderlijk betrok...
Schreeuwen, beledigen, intimideren, bedreigen? Limburg trekt een streep.
De BAGW groeit – en dat is hard nodig. Sinds maart 2025 zijn we uitgegroeid tot een sterke, kritische én opbouwende stem voor een open, eerlijke en toegankelijke lokale demo...
