Het Bankje bij de oude lindeboom
Op de hoek van de straat, onder de oude lindeboom, zat een oudere buurtbewoner. Hij was die ochtend lelijk gevallen in de keuken. Zijn heup deed pijn, maar gelukkig had een alerte buurvrouw hem gevonden.
Sinds zijn partner was overleden, was het huis stil geworden. De kinderen woonden verderop, druk met werk en hun eigen gezinnen. De wereld gaat zo snel: boodschappen via een app, praten via schermpjes, de bank dicht. Hij verlangde naar vroeger, toen iedereen elkaar nog groette en er tijd was voor een praatje.
Die middag kwamen meerdere buren langs. Iemand zette een pannetje soep op het vuur, een ander keek of er een lampje of sensor geplaatst kon worden om te waarschuwen bij een val. De oudere man mopperde eerst wat over al die “nieuwe snufjes”, maar voelde zich uiteindelijk een stuk veiliger.
’s Avonds zat hij weer op het bankje onder de linde. De straat liep uit voor een praatje en er klonk weer gelach. Voor het eerst sinds lange tijd voelde hij zich niet meer alleen.
Samen zorgen we voor elkaar – even aanbellen, een praatje maken of een pannetje soep brengen kan al een groot verschil maken.
De auteur ✍️
Jacqueline fokken
