COLUMN - Ik voel me een bevoorrecht mens. Zeker ook omdat ik in Gulpen woon. Zelfs in coronatijd mocht ik er dagelijks genieten van de prachtige natuur in tal van varianten. Kon ik profiteren van wat de vele winkels en horecazaken toch nog voor ons konden betekenen, zelfs toen ze gesloten waren. Voor de beste zorg hoefde ik maar 5 minuten te lopen. En stap voor stap zag ik in twee jaar tijd het centrum van ons dorp nog mooier worden.
Sinds vrijdag 11 juni is dat traject afgerond. De afgelopen drie dagen liet ik op Hallo Heuvelland en Facebook daarover verantwoordelijk wethouder Jos Last en projectleider Pedro Moonen aan het woord. De serie wil ik graag afronden met deze column. Omdat er na de realisatie van het Centrumplan ook nog wat pijnpunten over zijn, die opgelost kunnen en soms moeten worden.
Ik heb een tijdje in Kerkrade gewerkt. Daar moest ik in het begin erg wennen. Zelfs bij het koffieapparaat was het glas er altijd half leeg en nooit half vol. De oorzaak van alle treurnis lag steeds bij de ander: de directie, de gemeente, de regering of het bestuur van Roda JC. Pas na enkele maanden vertrouwde een Kirchröadsjer in een wieëtsjaf me ongevraagd toe dat miemele oftewel zeuren in het DNA van elke Kerkradenaar zit. ‘Daar kunnen we dus niets aan doen. Maar we bedoelen het niet zo. In ons hart voelen we het anders, zijn we veel positiever en vrolijker.’ Ik heb de laatste tijd best vaak aan die verrassende uitleg gedacht wanneer ik ook Gulpenaren na de Grote Opknapbeurt hoorde ‘miemele’ over al die mensen van buiten die Gulpen nu ook (her)ontdekken en aantrekkelijker vinden. En over hoe knus en gezelliger het vroeger allemaal was. Echt vrolijk word ik dan van de medebewoners die wel enthousiast zijn over wat er allemaal aan mooie aanpassingen in ons centrum is gerealiseerd.
Natuurlijk ben ik niet blind voor de zeer geconcentreerde drukte op zonnige dagen op en rondom het marktpleintje in de Dorpsstraat. Die mensenmassa neemt een deel van het jaar vormen aan waardoor er sprake van reële overlast is. Inmiddels is aangetoond dat het plaatsen van meer fietsrekken ter plekke een onvoldoende ingreep is. Er is grote behoefte aan een structurele oplossing. Bij voorkeur een bewaakte fietsenstalling (gecombineerd met een openbaar toilet) vlak in de buurt. Er staan winkelpanden al lang tot heel lang leeg. Toon nu na de stenen en het groen ook op dit gebied daadkracht, is mijn uitnodiging aan raad en college.
Handhaven in de buurt van de markt, een andere optie, heeft blijkbaar geen prioriteit. Toch zal het gedrag van zoveel mensen op deze toplocatie gestuurd moeten worden in belang van de leefbaarheid, ook voor eigen inwoners. Bij de realisatie van het centrumplan zetten we steeds verkeersregelaars in. Nu zou de raad het lef en inzicht moeten hebben om in het hoogseizoen geld vrij te maken voor de inzet van parttime fietsregelaars met de vaardigheden van een gastvrouw/-man. Vriendelijk maar doortastend optredend om de chaos in elk geval te verminderen. In de Dorpsstraat is het verdwijnen van de paaltjes aan de stoepranden al snel weer een vrijbrief geworden om massaal de auto straffeloos op de stoep te parkeren (zie foto). Is het een idee om dit op een aangepaste, mooie manier weer te bestrijden door aan de stoepranden in plaats van paaltjes nu kleine, staande bloembakken van cortenstaal te plaatsen, dus van het materiaal van de grotere bloemenbakken in het centrum?
De nieuwe oversteekplaats voor fietsers in de Kiewegracht ziet er mooi uit, maar blijkt in de praktijk tot meer (zeer) gevaarlijke situaties te leiden. Fietsers richting Wijlre moeten er eerst afremmen en een kleine bocht nemen. Dat is blijkbaar te veel gevraagd. Wielrenners negeren dit even vaak als een rood stoplicht en knallen tot in Wijlre door zonder gebruik te maken van het verplichte fietspad. Schoolgaande jeugd en ook andere fietsers en brommers steken al voor de oversteekplaats over en verkorten daarmee de (rem)afstand tussen hen en auto’s vanuit Gulpen. Ze hinderen bij die actie ook andere weggebruikers (zie foto). Op de Bukel, de enige doorgaande weg van St. Geertruid naar Eijsden, zorgt dezelfde ‘oplossing’ ook al een tijdlang voor hetzelfde gedrag en dus onveilige situaties (zie tekening). Dit schreeuwt om een aanpassing die wel veilig is.
Er is dus toch nog werk aan de winkel in hartje Gulpen. Maar laten we vooral ook genieten van al wat het nieuwe centrumplan ons wel heeft gebracht: ’t Gulper Hoes, de Timpaantuinen, de opwaardering van de Markt en het Kapl. Pendersplein, nieuwe wegen, mooie straatjes en een centrum waarop heel wat andere kernen en dorpen stik jaloers zijn. Gulpen is een dorp met, voor deze schaalgrootte een ongekend aantal voorzieningen en plekken met natuurschoon waar we het grootste deel van het jaar ook in alle rust als bewoners zelf van kunnen genieten en profiteren. En waar mensen van buiten Gulpen het volste recht hebben om dat een deel van het jaar samen met ons te mogen doen.
Tjeu Seeverens