Ik heb van mijn ouders geen cent geërfd, maar ze schonken me een schat. Als ik zing, weet ik dat het mooiste deel ervan via het DNA van mamma bij me terecht gekomen is. Als ik met taal goochel hebben beiden daar hun aandeel in. Als waarden, normen, gerichtheid op anderen in beeld zijn, hebben vooral zij het fundament geleverd. Ik heb onnoemelijk veel van ze gehad, dat mijn leven ingekleurd heeft, me trots heeft gemaakt, gelukkig. Gekke dingen uitdenken, ze waren er beiden goed in en leerden ons ervan genieten. Onmogelijke plannen mogelijk maken was een specialiteit van pappa, waar ie me gelukkig wat van mee gegeven heeft. ‘Nuchter nadenken’, bij alles. Net als bij hen; ik krijg er geen dikke bankrekening van, maar ’t maakt me rijk. Al was ’t maar omdat ze me voorleefden dat je sneller rijk bent als je leert tevreden te zijn met minder. Als je beseft dat geld inderdáád niet gelukkig maakt, maar gelukkig wel rijk. En dat je dan ’t accent niet op rijk moet leggen maar op gelukkig. Kortom: ik heb ontzettend veel moois geërfd. Goed en kwaad, slim en dom, waar en niet waar; je kunt er vaak over stoeien, maar zij hebben me voldoende antennes ingebouwd om zo goed als intuïtief bruikbare, nuttige keuzes te maken. Compleet met het overboord gooien van overbodige ballast in die bagage, omdat ’t domweg niet meer bij de tijd hoort. En net op dát gebied ontdek ik in toenemende mate, dat mijn waardevolle schat aan corrosie onderhevig is. Bijvoorbeeld als waarheid niet meer telt, maar de leugen regeert. Vaak letterlijk. Als logica niet meer hoeft. Terwijl alle signalen schreeuwen dat dat juist wél moet. Voorbeeldje? Ik heb uitgelegd, dat we het financieel niet echt breed hadden thuis en toch was er vaak geld voor extra’s. Als er dingen verbouwd moesten worden bedacht pappa zelf bijzondere aankledingen en was lang van tevoren in de weer om dat zelf op tijd te realiseren. Toen er een knal priesterfeest moest komen voor mijn broer, kocht mamma jaren tevoren flessen drank in als ze in de reclame waren. Vooruitplannen en daar op tijd naar handelen. Nu lees ik in de krant dat de directeur van onze energieleverancier, besloten heeft om van vandaag op morgen opeens geen nieuwe klanten meer aan te sluiten ‘omdat het net dat niet aankan’. Niet alleen nieuwe stroom afnemen kan niet meer, je kunt ook geen stroom meer leveren met die mooie nieuwe zonnepanelen, die ie ons eerst aanpraatte. Een economische ramp. Was er nou bij zijn bedrijf NIEMAND die dat had kunnen uitrekenen? Iemand als mamma? De voorzitter van een onderwijskoepel was overrompeld door een plots gebrek aan kinderen, waardoor ie opeens scholen moest sluiten. Ik adviseerde hem om eens te gaan praten met de vroedvrouw. Die wist hoeveel kindertjes er over zes jaar bij hem op de stoep stonden. De voorzitter vond mij te simpel. Die sloot liever onverwacht scholen. Die voorzitter had mijn vader en moeder niet. En hun erfenis.
Meer berichten van Column
Nog voor november goed en wel gestart is, begint al jaren in heel Nederland een discussie over het feest van de Goedheiligman. Niet aangestuurd door de fabrikanten van pepern...
Het is natuurlijk niet nieuw; het verhaal van de melkboer die zijn melk aanlengde met water. Dat was in de tijd dat je gewoon bij Piet de melkboer aan de kar losse melk kocht. ...
Een gewone donderdagavond. Die we deze week opfleurden met een concertbezoek in Vaals. De mogelijkheid daartoe wordt regelmatig geboden door het CultuurFonds Wittem, dat al vel...
Meer berichten
Tijdens een feestelijke ceremonie heeft burgemeester Ramaekers op woensdag 26 november het Jongerenlintje van de gemeente Gulpen-Wittem uitgereikt aan twee uitzonderlijk betrok...
Schreeuwen, beledigen, intimideren, bedreigen? Limburg trekt een streep.
De BAGW groeit – en dat is hard nodig. Sinds maart 2025 zijn we uitgegroeid tot een sterke, kritische én opbouwende stem voor een open, eerlijke en toegankelijke lokale demo...
