langgerekte schaduwen
doorploegen het land
de dagen korten
20-12: Weken- zo niet maandenlang hing er op deze bank deze eenvoudige maar tevens prachtige tekst. Ik vond het een 'juweeltje', helemaal met het zicht wat je vanaf dat bankje had wanneer de najaarszon scheen en de woorden ook nog tot leven kwamen. Vanochtend wilde ik een foto maken van deze 'haiku' maar het was weg.
Nu hoop ik dat ik de drie regels zo uit mijn hoofd goed opgeschreven heb, zo nee, dan bij deze mijn oprechte verontschuldiging aan de maker...
Wie de dichter of dichteres is weet ik niet, want de ondertekening heb ik al die tijd niet kunnen lezen omdat die al snel door weer en wind onleesbaar geworden was. Maar van wie het ook was: een oprecht dankjewel voor dit onverwachte 'kadootje' waar ik wekenlang van heb mogen genieten ... en in mijn hoofd nog nageniet!
Maar ergens hoop ik natuurlijk ook dat deze voor mij anonieme 'dichter', morgen (na de winterzonnewende en de dagen weer gaan lengen) weer een nieuw 'juweeltje' vanaf een of zelfs dit (Epens) bankje met ons wil delen ...
21-12: Vanochtend even langs de bank gelopen maar er hing nog niets ... Maar de winterzonnewende is ook pas om 11.02u vandaag, dus ik blijf hopen!
23-12: Vanochtend weer een wandeling met de hond richting bank gedaan. Helaas nog niets... Maar misschien wel op een andere bank! Heeft iemand iets gezien?