Ik ben een rare. Soms ben ik zelfs raarder, dan ik zélf dacht. Gewone dingen kunnen bij mij heel gekke vormen aannemen. Voorbeeldje: laatst liet ik per ongeluk een beker uit m’n handen vallen. Een koffiebeker, met de afbeelding van een korenbloem erop. Het ding viel in gruzelementen op het parket. Een normaal mens gaat dan onmiddellijk controleren of er geen koffie op de kleren, het vloerkleed of de bekleding van de nieuwe stoel gevallen was. Maar ik sloeg de handen voor de mond en voelde letterlijk even mijn adem stokken; de beker was kapot. MIJN beker was kapot! Ik hoor het jullie al zeggen ‘Nou, meid, dan haal je toch gauw een nieuwe beker? Je hebt tegenwoordig hele leuke’. En je hebt nog gelijk ook, er zijn hele leuke. Maar het is niet DIE beker met een grote Korenbloem. Een redelijk dure beker, dat wel. Villeroy & Boch. We zouden ‘m zelf niet gauw gekocht hebben, maar deze hadden we lang geleden cadeau gekregen. Ikzelf kreeg die met een korenbloem erop, mijn sjattepoemel eentje met een wilde roos. Bij beide hoorde een grote schotel en een ontbijtbordje met een identieke bloemafbeelding als op de beker. Sinds we die twee setjes jaren terug gekregen hadden, gebruikten we ze. Altijd. De koffiebekers elke dag, de ontbijtbordjes uitsluitend op zondag. Maar wel ELKE zondag. Dat hoort zo. Dat maakt de zondagmorgen compleet en het ontbijt tot een bijna traditioneel feestje. Zo hoort een zondags ontbijt te zijn. Perfect gekookt eitje, vers sinaasappelsap, vers gebakken broodjes, geurige koffie, veel te veel beleg, dat wel allemaal op tafel moet. En zet niet per ongeluk de korenbloem bij m’n schat en de roos bij mij: dat wisselen we eerst om en pas dán kan er gegeten of gedronken worden. Wie nog steeds zegt ‘Mens, tut niet, haal zo’n beker erbij en ga weer lekker door met ontbijten’, snapt ’t nog steeds niet. DIE bekers worden niet meer gemaakt, zijn niet meer in de handel, worden niet meer verkocht. Máár…. internetsites als Ebay, meestal vanuit een ver buitenland, blijken ze nog wel te hebben. Alleen blijken dat dan espressokoppen te zijn, of koffiekoppen, of middelbekers. En is er per ongeluk wél eentje in de goeie maat, dan is ie tweedehands met gebruikssporen of zo. Het enkele gave exemplaar dat je tegenkomt kost 27 euro. Dat hebben we er graag voor over, maar dan blijkt dat er ook 71 euro verzendkosten bijkomen en dan zijn de invoerkosten nog niet eens meegerekend. Waanzin. Maar we zoeken door tot we een wat normaler deal kunnen maken. En binnen niet al te lange termijn hebben wij een korenbloemmok van Villeroy & Boch. Want we kregen ‘m van ons Berlijns vakantiekind, dat 45 jaar nadat ie met z’n koffertje voor ’t eerst op ’t perron stond, voor een vakantie, nog steeds belt en kaartjes stuurt. Of komt, met of zonder z’n gezin. Als we die bekers gebruiken of bij het zondagse ontbijt, ‘is ie even bij ons’. Die beker komt ‘r.
Françoise
