Steeds vaker zie ik hoe snel en probleemloos mensen uit mijn directe omgeving, ogenschijnlijk zonder enige aanwijsbare aanleiding, opeens mijlenver van me af staan. Ze sturen opeens boodschappen de wereld in, waarvan ik niet alleen nut en noodzaak niet meteen herken, maar ze passen vaak ook helemaal niet in ’t beeld, dat ik tevoren van die ander had. Complottheorieën, Trumpverering, onheilsboodschappen, oproepen tot verzet, ze passeren om beurten of gemixt de revue. Ze voelen kennelijk de behoefte om hun boodschap in eindeloze herhaling te verduidelijken aan de rest van de mensheid, die ze voor ’t gemak wegzetten als slapende schapen, die niet doorhebben hoe de wereld in elkaar zit. Zij wel. Tussendoor komen er vaak ontzette reacties omdat ‘mensen anderen be- en veroordelen’ (lees: hun en hun boodschap niet serieus nemen). Da’s op zich wel een komische reactie omdat zij zichzelf permanent profileren als de enigen die de echte waarheid kennen en de rest als doofblinde domme slaapkoppen wegzetten. Wat ook opvalt is dat ze juichend geweldige momenten ten faveure van hun theorieën aankondigen en opeens in alle toonaarden zwijgen als die geweldige momenten faliekant en heel duidelijk waarneembaar uit de klauwen lopen. Ze weten bijvoorbeeld hele juichende fotorapportages van de GROTE DAG van TRUMP op Facebook te plaatsen, het moment dat de omwenteling zou komen. 6 Januari 2021. De dag van de WAARHEID was aangebroken, vandaag zou de gerechtigheid geschieden. De menigtes, die gevolg gaven aan Trumps oproep om van het Witte Huis op te marcheren naar het Capitool. En dan opeens valt het stil en volgt er niets meer. Opeens geen foto’s meer, geen commentaren. Wat daar rond en in het Capitool gebeurde, wordt verzwegen. Niets gebeurd? Maar in de week erna komen dan geleidelijk de berichten weer dat de media ons iets voorliegen. En DEZE week zijn ze er ook weer, de mensen uit mijn kennissenkring, die de waarheid weten. Wees maar niet bang; van hún geen woord over vernielingen en plunderingen, geen woord over eindeloze verzoeken vanuit politie en overheid om locaties te verlaten, geen woord over wettelijk verboden activiteiten, brandstichtingen, stenen smijten naar mensen en dieren, vernielingen. NIETS. Geen woord. Wel plaatsen ze een filmpje over excessief politiegeweld. En weer een verbijsterde constatering dat anderen niet de moeite nemen zich te informeren en be- en veroordelen zonder de waarheid, hun waarheid te kennen. En dit zijn gewoon mensen uit mijn omgeving, mensen als jij en ik. Dacht ik. Maar dat klopt niet. Want ik hoop dat jij en ik NIET wegkijken als mensen over waarden heen stormen, als mensen de wereld in de fik steken, als mensen over mensen lopen. Want DAT heb ik zien gebeuren. En daar vind ik wat van en daar zeg ik wat van. Wie op DAT moment zwijgt en de andere kant op kijkt, kan zichzelf dan mogelijk wijs maken dat ie fijn niet be- en veroordeeld heeft, maar dat soort benadering van waarheid en werkelijkheid heb ik liever niet in mijn kennissenkring. Dat is niet dom, dat is erger.
Françoise
